Όταν κοιτάς μέσα σου πρόσεξε κάθε φορά κάτι να παρατηρείς από τα λάθη και από τα πάθη σου , μικρά και μεγάλα βουνά, που μόνο με την πίστη μπορείς να τα μετακινήσεις. Όμως τώρα διπλά πρόσεξε τους βράχους της απόγνωσης , της απελπισίας και της ανέξοδης ενοχής . Ο Θεός Πατέρας σε περιμένει όσο μακρυά και αν έφυγες από την πατρική οικία ,λαχταρά κάθε μέρα την επιστροφή σου . Είναι έτοιμος να τρέξει να αγκαλιάσει τις ατέλειες σου , αυτές που πλέον έχεις και εσυ ο ίδιος αντιληφθεί και ζητάς απεγνωσμένα να τις μεταμορφώσεις . Αυτό που δεν μπορεί ο Θεός να ξεπεράσει είναι το τείχος του εγωισμού , του κοσμικού η του Θρησκευτικού .Μπορεί να αισθανθείς δυνατός είτε κοσμικά , είτε θρησκευτικά όμως τελικά να βρεθείς μακριά από την μοναδική σχέση που μπορεί να σε οδηγήσει στην οντολογική πληρότητα , την σχέση με τον ζωντανό Θεό .
π.Γ.Σ